بارون که نم میزد دیگه دلم شور این رو نمیزد که موی به زحمت شسوار صاف و مهار شده ام دوباره فر میشه. این بار روسری سرم بود
هر روز یک مدل روسری میپوشیدم. کلیسیون شال و دستمال گردن خودم به اضافه روسری های خواهرم .
خواهرم میگفت روسری خیلی بهت میاد. احساس خوبی بهم دست میداد. احساس میکردم شیک شدم.
از اروپا به تهران میام و خواهرم یادم میندازه که خانم گریمور! قیافه ات مثل مرده ها شده. چرا رنگت پریده؟ یک کم روژ لب بزن. راستی چند وقت بود آرایش نکرده بودم؟
با دوستم کافه کنج یک کافه دنج و دلنشین تو یکی از فرعی های پرت خیابان فلسطین قرار دارم.
قیمت قهوه ها سرسام آوره. قیمت اسپرسو در ایران با اروپا یکی هست اگر بیشتر نباشد. بعضی کیک ها در منو نیست و بعضی دیگر با اسمش فرق میکند.
روبرویم دختری نشسته با موهای به سمت بالا که با مهارت و زیبایی خاصی از زیر روسری بیرون اومده و یا بهتر بگم شالی خوشرنگ به عرض حدودا ده سانتی متر. مانتوی تنگ و کوتاهی که بیشتر به بلوز شبیه هست اندام قشنگش رو فرم داده و رنگ شلوار و کیف و کفش و شال سرش همخونی مناسبی دارند.
صورت فوق العاده قشنگش مثل بوم نقاشی آرایش شده. از آرایش های کت واک. پشت دود سیگار محو شده و من محو تماشا.
دوستم میپرسه کجایی. جواب میدم محو تماشای روبروییم.
میگه نگران نباش یکی دو ماه دیگه از دماغش درمیارن.
همانطور که به حرفهای دوستم گوش میدهم و با تکان دادن سر تاییدش میکنم محو تماشاش میشم.
فکر میکنم تو این چند سالی که من نبودم چند تا اتفاق افتاده . یکی اینکه دخترها خیلی زیبا شدند و خوش اندام. دیگه اینکه آرایش ها بدجوری سبک عربی و هندی گرفته و به غلظتش اضافه شده. قیافه ها عجیب شده اند. مد ایران از کجا پیروی میکنه؟ از کشورهای حاشیه خلیج فارس یا از کانالهای فشن و مدلهای کت واک؟ پس چرا توی شهرهای بزرگ مد مثل پاریس و نیویورک و لندن و میلان این سبک آرایش مو و صورت دیده نمیشه؟
از کافه که بیرون میاییم بارون شدید ترشده و موهای من حسابی فر خوردن. دوستم تذکر میده آرایشت تو بارون داره میریزه. صورتت رو نگیر بالا. قیافه ات عین کتک خورده ها شده
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
هر روز یک مدل روسری میپوشیدم. کلیسیون شال و دستمال گردن خودم به اضافه روسری های خواهرم .
خواهرم میگفت روسری خیلی بهت میاد. احساس خوبی بهم دست میداد. احساس میکردم شیک شدم.
از اروپا به تهران میام و خواهرم یادم میندازه که خانم گریمور! قیافه ات مثل مرده ها شده. چرا رنگت پریده؟ یک کم روژ لب بزن. راستی چند وقت بود آرایش نکرده بودم؟
با دوستم کافه کنج یک کافه دنج و دلنشین تو یکی از فرعی های پرت خیابان فلسطین قرار دارم.
قیمت قهوه ها سرسام آوره. قیمت اسپرسو در ایران با اروپا یکی هست اگر بیشتر نباشد. بعضی کیک ها در منو نیست و بعضی دیگر با اسمش فرق میکند.
روبرویم دختری نشسته با موهای به سمت بالا که با مهارت و زیبایی خاصی از زیر روسری بیرون اومده و یا بهتر بگم شالی خوشرنگ به عرض حدودا ده سانتی متر. مانتوی تنگ و کوتاهی که بیشتر به بلوز شبیه هست اندام قشنگش رو فرم داده و رنگ شلوار و کیف و کفش و شال سرش همخونی مناسبی دارند.
صورت فوق العاده قشنگش مثل بوم نقاشی آرایش شده. از آرایش های کت واک. پشت دود سیگار محو شده و من محو تماشا.
دوستم میپرسه کجایی. جواب میدم محو تماشای روبروییم.
میگه نگران نباش یکی دو ماه دیگه از دماغش درمیارن.
همانطور که به حرفهای دوستم گوش میدهم و با تکان دادن سر تاییدش میکنم محو تماشاش میشم.
فکر میکنم تو این چند سالی که من نبودم چند تا اتفاق افتاده . یکی اینکه دخترها خیلی زیبا شدند و خوش اندام. دیگه اینکه آرایش ها بدجوری سبک عربی و هندی گرفته و به غلظتش اضافه شده. قیافه ها عجیب شده اند. مد ایران از کجا پیروی میکنه؟ از کشورهای حاشیه خلیج فارس یا از کانالهای فشن و مدلهای کت واک؟ پس چرا توی شهرهای بزرگ مد مثل پاریس و نیویورک و لندن و میلان این سبک آرایش مو و صورت دیده نمیشه؟
از کافه که بیرون میاییم بارون شدید ترشده و موهای من حسابی فر خوردن. دوستم تذکر میده آرایشت تو بارون داره میریزه. صورتت رو نگیر بالا. قیافه ات عین کتک خورده ها شده
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
